ผมเป็นเด็กต่างจังหวัด ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี ถ้าเรียนจบ ป. 6 แล้วก็ยังไม่รู้เลยว่าจะได้เรียนต่อหรือเปล่า การได้รับทุนไม่ใช่แค่ได้เงินมาเพื่อใช้จ่ายในการเรียนเท่านั้น แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ ทุนการศึกษานี้ได้เป็นแรงบันดาลใจให้อยากเรียนหนังสือ ทำให้ครอบครัวของผมเห็นความสำคัญของการศึกษา ซึ่งโอกาสได้เรียนหนังสือนี่เองที่ทำให้ชีวิตผมมีโอกาสมีทางเลือกมากขึ้น

กว่าจะมาเป็นข้าราชการสาธารณสุขต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากมายค่ะ คุณพ่อเสียตั้งแต่อายุ 9 ขวบ แต่ก็มีแม่ส่งเสียลูกทั้ง 4 คนให้ได้เรียนหนังสือ ตอนเด็กๆ อยากช่วยแม่แบ่งเบาภาระในบ้าน จึงพยายามตั้งใจเรียนหนังสือให้เก่งจนได้เป็นนักเรียนทุนยุวพัฒน์ในปี 2545 วันไหนที่ท้อแม่จะปลอบว่าให้อดทนไว้ เรียนจบจะได้ไม่ลำบาก ซึ่งก็ไม่ลำบากจริงๆ ค่ะ เพราะได้ทำงานที่บ้านเกิด ห่างจากบ้านแค่ 2-3 กิโลเมตร ทำหน้าที่อุดฟัน ถอนฟัน ขูดหินปูน และให้คำแนะนำด้านทันตสุขศึกษาให้แก่ประชาชนในหมู่บ้าน

ชีวิตในวัยเด็กลำบากมากแต่ผมก็อดทนจนเรียนจบ ม.6 เพื่ออนาคตของตัวเอง ครอบครัว และเพื่อสร้างความภูมิใจให้กับผู้ที่สนับสนุนเราอยู่เบื้องหลัง ผมได้รับทุนจากมูลนิธิยุวพัฒน์ปี 2535 และสอบได้โควต้าคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎยะลา

ทุกวันนี้ผมเป็นครูอยู่ในพื้นที่สีแดงของจังหวัดปัตตานี บ้านเกิดของผม ผมอยากช่วยเหลือดูแลให้เด็กๆ สามารถอยู่และเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาบ้านเกิดของเราเอง

คุณครูเป็นธุระช่วยเหลือขั้นตอนขอทุน ทำให้ฉันได้รับทุนการศึกษาครั้งนั้น ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันอยากเรียนต่อมากขึ้น ด้วยความหวังที่ว่าถึงแม้เราจะยากจน หากเราตั้งใจขยันเรียนแล้ว เราก็สามารถขวนขวายหาโอกาสทำให้เป็นจริงขึ้นได้ พ่อแม่ของฉันดีใจมาก เพราะนานๆ ทีจะมีทุนการศึกษาต่อเนื่องให้เด็กๆ ชนบทอย่างนี้ ตอนเรียนชั้น ม.ต้น ทุนการศึกษานี้ช่วยใช้จ่ายค่าหนังสือ ค่าเทอม ค่ารถโดยสาร ค่าอาหารกลางวัน ทำให้ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่มาก